Roger de Vlaeminck was een van de weinige renners die Eddy Merckx kon uitdagen op het hoogtepunt van zijn carrière. Dat viel dan ook te zien in de resultaten die hij behaalde gedurende zijn professionele wielercarrière. Zo is hij, langs Eddy Merckx en Rik van Looy, een van de enige die alle vijf de wielerklassiekers wist te winnen. De Vlaeminck had een echt talent voor deze klassiekers, hij stond dan ook maar liefst 69 keer aan de startlijn van zo’n klassieker. Hij kon 32 keer in de top vijf eindigen, waarvan 23 keer met een podiumplaats. Bovendien slaagde hij er 11 keer in om te winnen, wat hem de tweede sterkste maakt in de wielerklassiekers ooit! Alleen Eddy Merckx zette sterkere prestaties neer met 19 overwinningen.
Roger de Vlaeminck op Parijs-Roubaix in 1973
Dat zijn zeer indrukwekkende prestaties, maar toch staat De Vlaeminck vooral bekend als ‘Monsieur Paris-Roubaix’. Deze bijnaam is niet veel verrassend als je weet dat hij deze wedstrijd maar liefst vier keer kon winnen. Een record wat niet geëvenaard werd tot in 2012, toen Tom Boonen voor de vierde keer Parijs-Roubaix won. Toch blijft De Vlaeminck de echte kampioen van Parijs-Roubaix, want hij eindigde daarbovenop nog eens viermaal tweede en hij kon zes jaar op rij de Tirreno-Adriatico winnen.
Zelf vond De Vlaeminck de overwinningen in Parijs-Roubaix minder indrukwekkend. Hij vertelde dat hij deze wedstrijd makkelijk vijf of zes keer had kunnen winnen. Het parcours lag hem goed, dus hij had nog beter willen presteren. Toch zijn en blijven dit natuurlijk indrukwekkende prestaties!
De hel van het Noorden
1972: De helse weersomstandigheden voorspelde niet veel goeds. Al snel kwam Eddy Merckx ten val, wat de kans op winst voor Roger nog groter maakte. Het werd even spannend toen Willy Van Malderghem ontsnapte, maar Roger zette alles op alles en haalde hem terug in. De eerste solo overwinning voor De Vlaeminck was binnen!
1974: Het zag ernaar uit dat Francesco Moser de eerste plaats zou bemachtigen, maar Roger kon bijbenen. Het was even nagelbijtend toekijken voor de fans van Roger, tot Moser pech kreeg: een lekke band. Even balen voor hem, maar De Vlaeminck profiteerde hiervan en kon zo zijn tweede solo overwinning binnenhalen.
1975: Samen met Eddy Merckx en twee andere kon De Vlaeminck ontsnappen. Ook Merckx kreeg te kampen met een platte band, welke nog op tijd hersteld kan worden. Merckx probeert nog bij te benen, maar De Vlaeminck is hem te snel af en verslaat hem in de sprint. Op deze zege kijkt De Vlaeminck dan ook heel trots terug en dat is zeker terecht!
Roger De Vlaeminck en Eddy Merckx
1977: Het laatste jaar waarin De Vlaeminck kon winnen, heeft hij te danken aan zijn ploeggenoot Walter Godefroot. Eerder dat jaar, tijdens de Ronde van Vlaanderen, hielp Freddy Maertens hem naar de overwinning. Als tegenprestatie mocht De Vlaeminck dus niet reageren op Maertens toen hij in de aanval ging tijdens Parijs-Roubaix. Echter had Walter Godefroot een plannetje bedacht waardoor Roger ook in ‘77 met goud naar huis kon gaan!
1978: In 1978 ging Roger in de ploeg bij Francesco Moser rijden. Toen de Italiaanse renner al vroeg in de aanviel ging, was het al gedaan voor Roger. Hij mocht namelijk niet tegen zijn eigen kopman terug aanvallen en zo liep hij zijn vijfde zege mis.
1979: Dit jaar was Roger opnieuw van ploeg veranderd en wou hij winnen van Moser. Maar toen ze met een groepje van vier konden ontsnappen kreeg zowel De Vlaeminck, Marc Demeyer als Hennie Kuiper een lekke band. Zo kon Moser voor de tweede keer op rij winnen.
1980: Ook een jaar later reed De Vlaeminck op kop, maar toen kreeg hij te maken met veel pech. Niet alleen liep zijn band lek, maar hij pakte ook nog eens een jammere val. Het was uiteindelijk opnieuw Moser die de eerste plaats kon behalen. Als hij nog een keer kon winnen, zou hij het record van De Vlaeminck geëvenaard hebben, maar hier slaagde hij niet in.
1981: In 1981 deed De Vlaeminck opnieuw een poging om de eerste plaats te bemachtigen. Het zag er niet al te rooskleurig uit toen hij materiaalpech kreeg, maar uiteindelijk kon hij toch mee in de kopgroep. Echter was Bernard Hinault, die op dat moment wereldkampioen was, hem te snel af in de sprint.
1982: De laatste keer dat Roger de Vlaeminck een poging waagde in Parijs-Roubaix. Maar het was tevergeefs, uiteindelijk moest hij gelukkig zijn met een zesde plaats.
Eddy Merckx en Roger de Vlaeminck op Parijs-Roubaix
--
Wil jij zoals De Vlaeminck en Merckx fietsen in de kleding van Brooklyn en Molteni? Je kan de replica wielerkleding hier verkrijgen met een modern draagcomfort, zodat ook jij kan stralen in deze outfits!
Ben je net als ons een grote fan van de wielersport? Houd dan zeker onze blog in de gaten. We plaatsen regelmatig nieuwe verhalen over wielerweetjes, opmerkelijke gebeurtenissen en updates van ons assortiment die zeker het lezen waard zijn!